Skip to main content

An empty DRAFT

आज खूप दिवसांनी ब्लॉग उघडला.  settings चेक करत असताना एक ड्राफ्ट सापडला. उत्सुकतेने तो उघडून बघितला तर तो empty  सापडला. हो मोकळा सापडला. मी पण चकीत झालो. पण पुन्हा त्याच ब्लॉग वर लिहायला लागलो.उगाचच मनात विचार आला, ह्या मोकळ्या ड्राफ्ट सारखे बरेच ड्राफ्ट आपल्या खर्या आयुष्यात पण असतात.काहीवेळेस आपण त्याच्याकडे दुर्लक्ष करतो किंवा आपल्याला ते माहीत असतात पण आपल्याला ते नको असतात म्हणून आपण त्यांना आपल्या आयुष्यात सामावून घेत नाही.पण काही लोक ह्याच मोकळ्या ड्राफ्ट चा वापर करून खूप मोठे होतात. आपण ज्या गोष्टींकडे लक्ष देत नाही त्या गोष्टींना थोडेसे जरी गोंजारले तरी त्या आपल्याला खूप मोठ बनवून जातात.प्रत्येकाच्या आयुष्यात असतो असा मोकळा ड्राफ्ट. काही जन त्याला कायमच डीलीट करतात आणि काही जण माझ्यासारखे त्याच्यावर मजकूर लिहून तो ड्राफ्ट सजवून टाकतात.खर सांगू अजून मला पण माझ्या आयुष्यात सापडला नाही असा मोकळा ड्राफ्ट, कदाचित माझ्या समोरच असेल आणि मला काळात नसेल, पण जेव्हा तो कळेल तेव्हा तो मोकळा ड्राफ्ट शब्दांनी, कष्टानी, आणि माझ्या कर्तबगारी ने सजवून टाकल्याशिवाय मी थांबणार नाही.खरच प्रत्येकाला असा ड्राफ्ट सापडायला हवा आणि प्रत्येकाने तो उपयोगात आणायला हवा. जस आपण म्हणतो ना पैसे फिटे पर्यंत तसच देवाने दिलेल्या प्रत्येक गोष्टीचा पुरेपूर वापर केल्याखेरीज मानवाचा सर्वांगीण विकास होणे शक्यच नाही.खूप दिवसांनी काहीतरी लिहावास वाटल ते पण एका मोकळ्या  ड्राफ्ट मुळे...तुम्हाला सुद्धा असा एखादा मोकळा ड्राफ्ट भेटावा हीच आशा... 

Comments

Paresh said…
Good to see this side of yours .. a pleasant surprise .. keep it up.
Komal Todkar said…
Very nice!! keep writing!

Popular posts from this blog

मी आणि माझा देश

एखादा महापुरुष जर आपल्या स्वप्नात आला आणि त्यान आपल्याला विचारल की आपला देशाचा कारभार सध्या कसा चालू आहे... तर खरच विचार करा आपण त्याच्या नजरेला नजर भिडवून उत्तर देऊ शकू का ?? एक मिनिट देशाचा कारभार आणि सरकार याचा संबंध नाही कारण सरकार आपला कारभार बघत आणि आपण देशाचा कारभार बघतो. सरकार आपल्याला सोयी सुविधा , संरक्षण , आर्थिक बाबी पुरवत , आणि सरकारच कामच आहे ते... पण देशाचा कारभार आपल्यालाच बघावा लागतो. आपण पैसा कमावतो , मोठा बंगला बांधतो , गाड्या फिरवतो आणि कर भरतो तोच कर म्हणजे देशाची आर्थिक संपत्ती. आपण खरेदी केलेल सोनं म्हणजे देशाची सुवर्ण संपत्ती आणि आपण इतरांना दिलेली वागणूक म्हणजे देशाचे आचार आणि विचार. मी असा विचार करतोय पण देशातल्या प्रत्येकाने हा विचार केला असता तर आज मोदींना जगभर हिंडून करार करावे लागले नसते , ते सगळे देश इथे आले असते करार करून घेण्यासाठी. आपल्या देशाची ताकद म्हणजे आपली ताकद हा म्हणजे आपण आता शस्त्र घेऊन तयार राहायचं असा नाही. पण आपण आपल्या शास्त्राचा वापर आपल्या देशाच्या प्रगतीसाठी करायला हवा जेणेकरून आपल्या पुढच्या पिढ्यांना कुठे अमेरिका किंवा य...

माणूस ओळखायचं गणित

 काहीतरी चुकतंय. माणूस ओळखायला? की माणूस जाणून घ्यायला? कुठेतरी काहीतरी हरवतेय,  मनाच्या कोपऱ्यात शंकांचं काहूर माजतय आणि सैरभैर होऊन चित्त थळ्यावरून हल्लय. काहीच सुचत नाही, कोण कसे आणि कोण कसे... नक्की ओळखायचं तरी कसं? पारखायच कसं की भेटणारा रोज बोलणारा आपला म्हणायचा तो माणूस आपलाच का? काहीतरी वेगळं पाहिजे ना? वेगळी नीती, वेगळी पद्धत? माणसं ओळखायची?? एक टूलकिट वगैरे सारखं म्हणजे कसं माणसं ओळखता येतील. कोणीतरी पुढे येऊन ये करायला पाहिजे, एक पद्धत बनवून सगळ्यांचच कल्याण केलं पाहिजे. कधी कधी कोड च पडत की हा समोर बसलेला माणूस जो आपल्याशी प्रेमाने बोलतोय, आपल्या जवळ येतोय तो नक्की मनातून आपलाच विचार करतोय का? आपल्याच भल्याचा विचार करतोय की फक्त स्वतःच्या भल्याचा विचार करतोय? कुठून येतं ते तंत्र जिथे माणसं ओळखायची कला अवगत होती? "बघितल्या बघितल्या मी ओळखलं होत, हा किंवा ही कशी आहे ते" हे बघितल्या बघितल्या ओळखायचं skill येतं कुठून? आणि कसं शिकायचं?  मला पण शिकायचंय, माणसं ओळखायला आणि जश्यास तस वागायला, परिस्थिती बघून पलटी मारणाऱ्या आणि नको तेव्हा इगो मोठा करून फुगून बसणाऱ्या, आ...

लिहितात नक्की कसं?

 काय लिहावं हे जसं सुचाव लागत तसच, कसं लिहावं हे कुठून बाहेरून मिळत नाही, आपल्यातच असावं लागतं. एखाद्या कवितेची ओळ, यमकावाचून अडत असेल तर डोकं खाजवून खाजवून फक्त डोक्यातला कोंडा वाढतो, बाकी यमक मात्र आजूबाजूला कुठेतरी बाहेर सापडत. खुप मोठे मोठे लेखक, मोठमोठे लेख लिहितात, पुस्तक लिहितात, ग्रंथ लिहितात हे कसब येतं कुठून त्यांच्याकडं? कुठून सुचत त्यांना त्याच एका विषयावर लिहायला, कसं सुचत की हाच एक विषय आहे जो थेट वाचकाला भिडेल? म्हणजे मला नाही वाटत की BA किंवा MA करून फक्त तेवढ्यावर असं पुस्तक वगैरे लिहिता येतं असेल. कुठून तरी बाहेरून विचारांचा मालमसाला असल्याशिवाय शिजणारा पदार्थ एवढा accurate जमत नाही. हा पण सुचलेलं सगळं कागदावर मांडायच कसं हा प्रत्येकाचा आपापला बाणा किंवा साध्या भाषेत skill आहे. आमची अजून लेखक म्हणून किंवा atleast एक ब्लॉगर म्हणून काहीच सुरुवात नाही पण तरीही एखादा असा मोजका विषय पकडायला खरंच खूप दिवस वाट पाहावी लागते, मग एक दिवस असा येतो की वाटत लिहावं आणि मग लेखणी, लेखणी? आता लेखणी नाही keyboard म्हणलं पाहिजे, लिहावस वाटत आणि मग हळुंच keyboard मराठी ला स्विच होतो ...

Social Media