पाऊस मला खुणावतोय,
म्हणतोय बघ मी कसा आहे, थांबतो का कोणासाठी,
मला हवं तस मला हवं तिथं माझा मी पडून जातो.
मला नाही बंधन कोणतं, अगदी धरणं फोडू शकतो,
पाऊस आहे मी, वाऱ्यासोबत तांडव करू शकतो.
मग उडते तारांबळ सबंध पृथ्वी लोकाची,
घर, महाल किंवा तुमची फॅक्टरी पर्वाच नाही कशाची.
रौद्र रूप पावसाचे पाहून मीच थोडा बावरा झालो,
विषय थोडा गंभीर वाटला म्हणून थोडा थांबलो.
अरे हो हो म्हणालो, माहीत आहे तुझा प्रताप,
असाच हैराण करून होतोस मधूनच कटाप.
बघ थोडी माझीही स्थिती तू जाणून घे,
मन दुबळे असेल तरी भाव माझे समजुन घे,
नाही बाबा माणसाला अस मनसोक्त उडता येत,
कितीही झेपावल तरी नाही तसं सांभाळता येत.
जबाबदारीचे दोर असतात पायात बांधलेले,
किती ही म्हणलं तरी त्याचे पाश असतात मनाला कसलेले.
तुझ सगळं मान्य आहे, तूच निसर्गाचा राजा,
आम्ही शुल्लक मानव जीव, आमची हीच सजा!
Comments